993 (911) C2 1994-1997

De Porsche 911 onderging opnieuw een belangrijke revisie voor het modeljaar 1994, intern bekend als de Type 993. Deze iteratie had een bijzondere betekenis omdat het de laatste evolutie vertegenwoordigde van de luchtgekoelde 911-lijn, die zijn wortels had in het originele model uit 1964. Het exterieur van de 993 had een volledig opnieuw ontworpen voor- en achterkant. De nieuwe carrosserie had vloeiendere lijnen en een meer aerodynamische voorkant die deed denken aan de iconische 959. De achterwielaangedreven versie (RWD) stond bekend als de Carrera 2

Terwijl de motorinhoud van de 993 op 3,6 liter bleef, resulteerden verbeteringen in het motormanagement en het uitlaatontwerp in een toename van het vermogen. Aanvankelijk een vermogen van 272 pk (200 kW, 268 pk), werd het vermogen verder verhoogd tot 286 pk (210 kW, 282 pk) vanaf het modeljaar 1996.

Een opmerkelijke innovatie die in de 993 werd geïntroduceerd, was het gebruik van inlaatgeleiders met variabele lengte via het innovatieve "Varioram" -systeem, dat debuteerde op de modellen uit 1996. Deze technologie was bedoeld om de traditionele wisselwerking tussen vermogen bij hoge toerentallen en koppelproductie bij lage toerentallen aan te pakken. Het "Varioram"-systeem vertegenwoordigde een van de baanbrekende toepassingen in zijn soort in productievoertuigen en betekende een aanzienlijke vooruitgang in de optimalisatie van de motorprestaties.

Naast de exterieurupdates introduceerde de 993 een geheel nieuw multilink-achterwielophangingssysteem, gedeeltelijk afgeleid van het multilink-ontwerp aan de achterkant van de nog niet uitgebrachte Porsche 989. Deze nieuwe ophanging verbeterde de rijkwaliteit en rijeigenschappen van de auto aanzienlijk.